Szczuczyn powitał Rok 2020

Kolejny rok, najmłodszy z milionów lat, swoją wędrówkę rozpoczął w jednym krańcu Świata, a przemieszczając się nad Szczuczynem, zakończył ją w drugim. Nowy Rok obwieszczono w Szczuczynie tradycyjnie, a choć nie było tu kryształowej kuli jak w Nowym Jorku, to było inaczej, bo ciekawiej niż zwykle.   

Jeszcze przed północą słychać było pojedyncze wybuchy petard na mieście i okolicznych wsiach. To niecierpliwi lub niepewni czy Nowy Rok zawita w ich progi, żegnali rok stary i nieśmiało próbowali kłaniać się – Nowemu.          

O godzinie 0:00:00 nie było już wątpliwości, mimo że było jeszcze cichutko podczas noworocznej sjesty i składanych życzeń z obiecującymi nadziejami i słodkimi pocałunkami.     

Cztery i pół minuty po północy w niebo wystrzeliły fajerwerki. Pośród nich były zaskakujące widza ciekawą grafiką, ciepłem i układem ruchu w czarnej przestrzeni. 

Miliony kolorów w różnych odcieniach i kalejdoskopowych wzorach to pojawiały się, to wygasały. Środki pirotechniczne poradziły sobie z psami, które na ten czas stały się grzeczne a nawet pozwalały się zamknąć w łazience.  Tyko jeden z nich, młody i zabawny, spacerował ze swoją panią podczas największego pisku i huku sztucznych ogni jakby się nic nie działo! 

Oczekiwana od roku i analizowana w marzeniach fajerwerkowa „fiesta” zakończyła krótką ucztę 18 minut po godzinie zero.

Wokół ucichło, pociemniało niebo, a zwierzątka oddychały z ulgą. Niejeden z nich sapiąc myślał – nareszcie spoko! Oj, ci dziwni ludzie, co oni wyrabiają?!  

Czyż fajerwerkowa przyjemność nie jest bardziej ulotna niż płatek śniegu, bo tak szybko minęła już pierwsza, tegoroczna chwila radości? Bóg jednak widział, że było ślicznie, bezpiecznie i kolorowo! 

                                                               Tekst, zdjęcia i film: Stanisław Orłowski