Wielkanocne święconki
ŚWIĘCONKI I CZUWANIE W SZCZUCZYNIE PRZY GROBIE PAŃSKIM
Nieustannie od szeregu lat, tak i 19 kwietnia 2014 roku strażacy z OSP strzegli Grobu Pańskiego w kościele parafialnym pw. Imienia NMP w Szczuczynie. Czuwanie, które rozpoczęło się w Wielki Piątek, po uroczystym złożeniu Pana Jezusa do grobu, zakończyło się w Wielką Sobotę.
Tego dnia Kościół, w którym istnieje milczenie, w grobowej ciszy oczekuje wyzwolenia z mocy Złego. Wielka Sobota jest dla chrześcijan dniem szczególnym, dniem nadziei i oczekiwania w modlitewnej zadumie na Zmartwychwstanie spoczywającego w grobie Pana Jezusa.
W tym dniu, święcone są również pokarmy przeznaczone na stół wielkanocny. W szczuczyńskim kościele święcono je kilkakrotnie.
Każdego roku wypełniamy pokarmami wielkanocnymi koszyczki, przy czym szczególnych emocji doznają dzieci. Utarło się, że wkładamy do koszyków te same potrawy. Wśród najważniejszych i najsmaczniejszych, bo święconych w obecności baranka, czekoladowego zajączka lub żółtych kurczaczków są: chleb, kilka pisanek, wędlina. Przykryte ażurową serwetką są często dostarczane do kościoła przez istoty najdroższe – dzieci. Po modlitwie i błogosławieństwie kapłan kropi pokarmy święconą wodą, po czym oczekują one najważniejszej biesiady śniadaniowej w roku, przy wielkanocnym stole.
Zwyczaj święcenia pokarmów trwa w Polsce od średniowiecza. Święcono wówczas wszystko to, co zdobyto do zjedzenia w czasie świąt, a ksiądz święcił je kolędując po domach.
Z biegiem czasu, przyjęty zwyczaj święcenia pokarmów, przeniesiono do kościoła.
Tradycyjnie przyjęto, że w koszyczku powinno być co najmniej 8 pokarmów.
Wśród wiernych uważa się, że święcone pokarmy wniosą domownikom pomyślność, zdrowie i zapewnią dostatek.
Warto przypomnieć, nie tylko dzieciom, jakie znaczenie przypisuje się pokarmom umieszczonym w koszyczku, tradycyjnej święconki wielkanocnej.
BARANEK – to znak Chrystusa, którego katolicy nazywają "Barankiem Bożym". Baranek symbolizuje zwycięstwo życia nad śmiercią, a przez śmierć Jezusa na krzyżu w Wielki Piątek, zapewnia odkupienie grzeszników.
JAJKO – podobnie jak baranek powoduje triumf życia nad śmiercią, a jednocześnie symbolizuje odradzające się życie i płodność. Przyjęto, że dzielenie się jajkiem wzmacnia więzi rodzinne. Jeżeli do koszyczka włożymy jajko malowane, jak to robili poganie, oznaczać będzie naszą świadomość rozpoczynającej się wiosny, która budzi wszystko do życia.
WĘDLINA – zapewnić ma nam zdrowie, płodność oraz dostatek dla rodziny. W naszej kulturze święci się wyroby wieprzowe, w postaci kawałka kiełbasy lub szynki najlepiej, jeśli pochodzą z własnego uboju i przetwórstwa.
CHLEB – jest znakiem przemiany, która dokonała się podczas Wielkiego Czwartku, bowiem tego dnia Chrystus przemienił swoje ciało w chleb i częstował nim apostołów podczas ostatniej wieczerzy. Chleb symbolizuje również pomyślność i dobrobyt.
CIASTO – w koszyczkach pojawiło się niedawno. Święcona miniaturka „babeczki” lub inne ciasto, przygotowane własnoręcznie, symbolizuje nasze umiejętności i sprzyja ich rozwojowi.
CHRZAN - pikantny w smaku i wyciskający z oczu łzy jest oznaką ludzkiej siły.
SÓL – ma za zadanie nadać zmianę smaku potrawom i zabezpieczyć je przed zepsuciem, a dodana do koszyczka stanowi symbol prostoty życia.
PIEPRZ - symbolizujący gorzkie zioła jest dodatkiem do jaj, którymi podzielimy się podczas świątecznego śniadania.
BUKSZPAN i BAZIE. Poza pokarmami dodajemy zielony kolor, który odwołuje do nadziei. Nadzieją chrześcijan na zmartwychwstanie i nieskończoność ich życia jest – bukszpan, a według pradawnych wierzeń, wierzbowe bazie zapewniają nam nagrodę w Niebie.
INNE POKARMY. Do wielkanocnej święconki dodawane są inne pokarmy, którym nie przypisuje się większego znaczenia.
WESOŁYCH ŚWIĄT!
Tekst i zdjęcia: Stanisław Orłowski
środa, 17 kwietnia 2024
poniedziałek, 15 kwietnia 2024
Komentarze (0)